จะเล่าอธิบายสักหน่อยตั้งแต่ครั้งแรกที่มาเป็นอาสาสมัครที่มูลนิธิอิสรชนจนกระทั่งตอนนี้ได้เป็นเจ้าหน้าที่ภาคสนามของมูลนิธิอิสรชน ครั้งแรกเลยเราได้เกิดความสงสัยในใจว่ามีคนมานอนอยู่แถวบ้านแต่เขาป่วยไม่สบาย เราจึงได้บอกแม่ว่าจะขอเอาน้ำ เอาข้าวเอายาไปให้แต่ว่าตอนนั้นเป็นตอนกลางคืนซึ่งฝนตกหนักมาก แม่เลยบอกว่าค่อยเอาไปให้พรุ่งนี้แต่ปรากฏว่าเราตื่นมาตอนเช้าคนนั้นที่มานอนแถวบ้านเราเขาได้เสียชีวิตลงแล้วมีรถปอเต๊กตึ้งมาเก็บไปเมื่อเช้า ในใจตอนนั้นเราแอบเศร้าใจอยู่เล็กๆที่ว่ช่าถ้าเราออกเอาข้าว เอายาเอาน้ำไปให้เขาคงไม่ตายซึ่งมันอาจเป็นความคิดของเด็กที่จะตั้งใจจะช่วย ปกติแล้วเราจะชอบให้ตังอยู่แล้วเช่นขอทานหรือไม่ก็คนที่เดินเข้ามาขอซึ่งตอนนั้นเราคิดว่าให้เขาไปแล้วโดยไม่คิดอะไรใจจริงสงสารเขาตั้งแต่แรกด้วยความตั้งใจและความสงสารจึงให้ตังเขาไป ตั้งแต่วันนั้นจนถึงวันนี้ก็ได้เก็บความสงสัยไว้ว่า ทำไมเขาถึงออกมาอยู่ข้างถนน แล้วทำไมเค้าถึงไม่กลับบ้าน ในความรู้สึกตอนแรกคือสงสารพอดีว่างช่วงนั้นปิดเทอมพอดีแล้วเราก็ว่างไม่รู้จะทำอะไรก็เลยตัดสินใจว่าจะมาลองทำงานอาสาสมัครเราจะได้หาคำตอบที่เรายังสงสัยและค้างคาใจเราอยู่ จนมาเจอกับมูลนิธิอิสรชน ได้มารู้จักกับพี่นทีและพี่จ๋า 2 สามีภรรยาผู้ที่อุทิศตนทำงานเพื่อสังคมมาโดยตลอดครั้งแรกที่มาเป็นอาสาสมัครก็ยังแอบสงสัยว่า เอ่ะพี่เค้ามาทำอะไรกันที่คลองหลอดทุกวันอังคารกับศุกร์ ประโยคที่พี่นทีเคยพูดให้เราฟังว่า คนที่นี้ไม่ต้องการให้ใครมาสงสารแต่อยากให้เข้าใจ และมองว่าเขากับคุณเราเท่ากัน จากใจตลอดระยะเวลาที่ลงทำงานภื้นที่ภาคสนามได้ทำงานเกี่ยวกับคน ได้รู้อะไรอีกเยอะในพื้นที่ ได้รู้จักคำว่ามิตรภาพ ความเป็นเพื่อน ความเข้าใจกัน มีแอบนอยๆบ้างเป็นบางครั้งอย่างเช่นเวลามีเพื่อน ผู้ใช้ชีวิตในที่สาธารณะที่เวลาเมาแล้วจะพูดว่าเราว่า เราอ้วนแต่เราก็ไม่โกดเราเข้าใจว่า เพื่อนเราเมาแต่พอเขาหายเมาก็มาคุยกับเราปกติอาจจะขี้อายซะด้วยซ้ำอีกอย่างงานภาคสนามเป็นงานที่ต้องมีความละเอียดอยู่เช่นการเก็บข้อมูลของเพื่อนเราซึ่งไม่เอาไปพูดกับใครเก็บไว้เป็นความลับซึ่งเป็นเรื่องที่สำคัญมาก การทำงานในภาคสนามยังคงดำเนินต่อไปยังมีคนที่ยังลำบากกว่าเราอีกเยอะ และยังมีเพื่อนเราผู้ใช้ชีวิตในที่สาธารณะที่บางส่วนยังไม่ได้รับการช่วยเหลือ จะยืนยันว่าจะยังคงดำเนินงานภาคสนามต่อไปเพราะงานของเรายังหยุดไม่ได้และไม่มีวันหยุดเราพบเจอเพื่อนเราทุกทีที่แห่งทั่วกรุงเทพมหานครและเราจะใช้ความเป็นเพื่อนนี้ละส่งเพื่อนกลับบ้าน กลับสู่ภูมิลำเนาและชุมชนไม่ออกมาเร่ร่อนและใช้ชีวิตในที่สาธารณะอีก
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น